Ο Πειραιάς του Αντρέα Ζέπου

Ήρθε η ώρα να κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο, και συγκεκριμένα στο λιμάνι του Πειραιά και τις παραλίες του Φαλήρου στις αρχές του 20ού αιώνα…



«Καπετάν Αντρέα Ζέπο,
χαίρομαι όταν σε βλέπω…
Πολλοί καλάρουμε, μα δεν βγάζουν ψάρια.
Καλάρει ο Ζέπος και βγάζει καλαμάρια…»
τραγουδούσε ο μεγάλος συνθέτης Γιάννης Παπαϊωάννου, γύρω στα 1945, περνώντας στην αιωνιότητα την ιστορία του καπετάνιου. Ο Ζέπος, ο καπετάνιος, ο δεινός ψαράς, ο γλεντζές, δεν ήταν μύθος. Ήταν πραγματικότητα. Έγινε όμως θρύλος, όπως και το καΐκι του…

Δείτε τις εκπληκτικές εικόνες από το φωτογραφικό υλικό του βιβλίου «Ο καπετάν Ανδρέας Ζέπος"  του Ευάγγελου Αθηναίου. Ήταν η εποχή που το ξακουστό λιμάνι μας, έσφυζε από ζωή και «ανακάτευε» τα στοιχεία του ελλαδικού χώρου και της Μικράς Ασίας, γεννώντας τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό…

Η αμμουδιά που ψάρευε ο Ανδρέας Ζέπος:

Αϊβαλί, σπίτια κοντά στο λιμάνι:

Το μέγαρο Βλάγκαλη στην είσοδο του Σταθμού Ν. Φαλήρου:

Πάλκο με μπουζούκια στις Τζιτζιφιές. Τσιτσάνης - Παπαϊωάννου:

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου παίζει μπουζούκι στο πάτωμα. Γύρω του... σπασμένα πιάτα:

Γυναίκες λούονται στην ακτή του Φαλήρου:

Το τραμ της παραλίας:

Οι Φαληριώτες στην πλαζ της Ταραντέλας:

Η τράτα του καπετά Ανδρέα Ζέπου στην αμμουδιά του Φαλήρου. Στο βάθος η Καστέλλα:

http://www.enikos.gr/