5 μύθοι για τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με ή χωρίς Υπερκινητικότητα

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με ή χωρίς Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) χαρακτηρίζεται από απροσεξία, αδεξιότητα, δυσκολίες στη συμμόρφωση σε κανόνες, υποδείξεις ή αφοσίωση στις σχολικές
υποχρεώσεις. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν τις ακριβείς αιτίες της διαταραχής, η οποία είναι τρεις φορές πιο συχνή στα αγόρια από ότι στα κορίτσια. Ας δούμε τους πιο συχνούς μύθους που κυκλοφορούν για τη διαταραχή και τι ισχύει στην πραγματικότητα.

Μύθος 1ος – Για τη Διαταραχή ευθύνεται η συμπεριφορά των γονιών που αδυνατούν να ελέγξουν το παιδί τους. Ωστόσο έρευνες του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν έδειξαν ότι η συμπεριφορά των γονέων μπορεί να επηρεάσει (θετικά ή αρνητικά) ορισμένες συμπεριφορές, αλλά σίγουρα δεν είναι η αιτία.

Μύθος 2ος – Δεν πρόκειται για πάθηση αλλά για κακή συμπεριφορά. Όμως υπάρχουν συγκεκριμένα διαγνωστικά κριτήρια ενώ απαιτείται η συμβολή παιδοψυχολόγου και η ιατρική παρακολούθηση. Μάλιστα πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι οφείλεται σε ανισορροπία ή ανεπάρκεια των ορμονών που χρησιμοποιεί ο εγκέφαλος για τη λειτουργία του.

Μύθος 3ος – Επηρεάζει μόνο τα παιδιά. Ωστόσο το 70% των παιδιών που πάσχουν από τη διαταραχή εξακολουθούν να εμφανίζουν συμπτώματα στην εφηβεία.

Μύθος 4ος – Τα παιδιά που πάσχουν από ΔΕΠΥ δεν είναι έξυπνα. Η εν λόγω  διαταραχή όμως δεν σχετίζεται με τη νοημοσύνη του ανθρώπου.

Μύθος 5ος – Η διαταραχή είναι θέμα υπερκινητικότητας. Πολλοί συνδέουν τόσο πολύ τη διαταραχή με την υπερκινητικότητα, ώστε συμβουλεύουν αλλαγές στη διατροφή π.χ. λιγότερη ζάχαρη για να πάψει το παιδί να είναι υπερκινητικό. Ωστόσο η διατροφή αφενός δεν μπορεί να επηρεάσει τα συμπτώματα, αφετέρου η διαταραχή δεν είναι απαραίτητο να συνοδεύεται από υπερκινητικότητα.

---