23 Νοε 2017

Πολιτική/οί του φαίνεσθαι και του είναι

Άρθρο του Στέφανου Γ. Χρήστου, τέως αντιπεριφερειάρχη Πειραιά και δημάρχου Κορυδαλλού, ως απάντηση στην επιστολή της περιφερειάρχη Ρένας Δούρου, για τις πλημμύρες στη Δυτική Αττική.


Το άρθρο του Στέφανου Γ. Χρήστου



«Γραφειοκρατία, ευθυνοφοβία, αδράνεια». Αυτή είναι μία από τις δηλώσεις σε τίτλους, της περιφερειάρχη Ρένας Δούρου, αναφορικά με την ανείπωτη τραγωδία και τη συμφορά που έπληξε τις γειτονιές της Δυτικής Αττικής για μία ακόμη φορά.

Προφανώς εννοούσε τις ευθύνες του κράτους, δηλαδή της κυβέρνησης. Να σημειωθεί ότι από το 1860 στη Βουλή των Ελλήνων συζητείτο ότι η Αττική δυτικά του Κηφισού, ήταν η «χαβούζα» του λεκανοπεδίου.

Από τότε μέχρι και σήμερα, δηλαδή σχεδόν δύο αιώνες μετά, αυτή η δυσμενής ταξική διάκριση παραμένει ως πραγματικότητα και διαιωνίζεται με όλες τις καταστροφικές, απάνθρωπες και εγκληματικές συνέπειες.

Προσδοκία ύψιστη των πολιτών αυτών των φτωχογειτονιών, ήταν η αναστροφή αυτής της εις βάρος τους δυσμενούς κατάστασης και η δημιουργία στοιχειωδών όρων ασφάλειας, όπου τα αντιπλημμυρικά έργα έχουν την πρώτη προτεραιότητα.

Όμως, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καθεύδει και αφυπνιζόμενη από τη μεγάλη τραγωδία στη Μάνδρα και στη Νέα Πέραμο, βρίσκει ως βολικό επιχείρημα, τις διαχρονικές ευθύνες «των άλλων», που είναι η κόλαση της κατά τον Σάρτρ.



Ξεχνά ότι είναι τρία χρόνια κυβέρνηση, με την ομογάλακτη περιφερειάρχη να φτάνει στα τριάμισι και με τις όποιες μελέτες για την προώθηση των σχετικών έργων να παραμένουν στα συρτάρια κυβέρνησης και περιφέρειας. Και αιτία βέβαια, κάποιος κακότροπος γραφειοκράτης ανέλεγκτος δασάρχης. O tempora o mores.

Και βέβαια υπάρχουν και οι πολυεπίπεδες ευθύνες των προηγούμενων, οι οποίες προφανώς και έχουν προσμετρηθεί στις συνειδήσεις των πολιτών μέχρι τώρα. Είναι πρόκληση, μετά από τέτοιες καταστροφές, με απώλειες ανθρωπίνων ζωών, να επικαλούνται οι κυβερνώντες στα διάφορα και πάλι επίπεδα της πολιτείας, τις ευθύνες των προηγούμενων για να καλύψουν τις δικές τους.

Ο πολιτικός οφείλει να μπολιαστεί με το αξίωμα ότι πρέπει «να σπάσει αυγά για να κάνει ομελέτα». Αυτό όμως έχει και τις συνέπειες του από ένα πολιτικό κατεστημένο, που αρέσκεται στο ελεγχόμενο τέλμα και σε μια συμφέρουσα θανατηφόρα αδράνεια.

Η Αυτοδιοίκηση και στους δύο βαθμούς οφείλει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να πάψει να λειτουργεί ως ιμάντας της κάθε κυβέρνησης και να υπερβαίνει αγωνιστικά ακόμα και τα όποια νομοθετημένα όρια, όταν απειλούνται ζωές και περιουσίες.

Η εμπειρία μου από τον Δήμο του Κορυδαλλού και την Περιφερειακή Ενότητα Πειραιά, καταδείχνει περίτρανα, ότι η ανόθευτη και αγωνιστική πολιτική βούληση φέρνει πάντα αποτελέσματα.

Οι πολύχρονες κινητοποιήσεις στον Κορυδαλλό για την απομάκρυνση των φυλακών, φάνταζαν σε κάποιους ουτοπικές. Τα αποτελέσματα όμως απέναντι σε ένα δύσκολο και πολύπλοκο θέμα όπως αυτό των φυλακών, δικαιώνουν αυτούς τους αγώνες.




Στέφανος Χρήστου

Παραχώρηση 26 στρεμμάτων στη θέση Άσυλο, από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπου τώρα υπάρχουν σχολεία και το δημαρχείο, εθνικός σχεδιασμός και πάλι από την τότε κυβέρνηση για σωφρονιστικά καταστήματα σε όλη την Ελλάδα, όπου ανεγέρθηκαν επτά καινούρια και πάλι από την ίδια κυβέρνηση, μεταφορά των φυλακών ανηλίκων στην Αυλώνα, μεταφορά μεγάλου μέρους των γυναικών κρατουμένων στον Ελαιώνα Θηβών και έτσι έγινε δυνατή η παραχώρηση στον δήμο πρόσφατα, μέρους της έκτασης των γυναικείων φυλακών, μια δέσμευση των κυβερνήσεων από το 2004.



Αυτά τα αποτελέσματα θα ήταν παντελώς ανύπαρκτα, εάν αδρανούσαμε από τότε και δεν συγκρουόμαστε ακόμα και με την ίδια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπου αυτό χρειάστηκε.

Επίσης, οι αγώνες όλων των φορέων της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιά και των Βουλευτών, μετά από πρωτοβουλία του υπογράφοντος, ως αντιπεριφερειάρχη, απέτρεψαν από το να μεταφερθούν τα λύματα της Ανατολικής Αττικής και πάλι στην Ψυτάλλεια. Η σύγκρουση όμως για το θέμα αυτό ήταν αναπόφευκτη με την ηγεσία της Περιφέρειας Αττικής, που προφανώς είχε άλλες επιλογές, αλλά τα αποτελέσματα της αγωνιστικής κινητοποίησης είναι ορατά.

Οι παραπάνω αναφορές δεν έχουν ως σκοπό την επιβράβευση του υπογράφοντος αλλά αποτελούν τρανταχτό παράδειγμα ότι η συλλογική προσπάθεια και οι αγώνες έχουν πάντα αποτέλεσμα κόντρα σε γραφειοκρατίες, ευθυνοφοβίες και κατεστημένα συμφέροντα.

Δυστυχώς η αυτοδιοίκηση, μέρα με τη μέρα χάνει από το πολιτικό της άρωμα και από την σύμφυτη με αυτή αγωνιστικότητα της, γιατί δεν πιστεύει στην ταυτότητα και τη δυναμική της.

Για ενδυνάμωση των παραπάνω, τίθεται εύλογα το ερώτημα η δήμαρχος της πληγείσας περιοχής πόσες φορές κλήθηκε από την Περιφέρεια να καταθέσει την πρόταση της για τη συγκεκριμένη πληγείσα περιοχή, ποιά η γνώση και η δράση της ΚΕΔΕ για την θεραπεία παρόμοιων σοβαρών προβλημάτων, ποιά η συνεργασία ουσιαστικά μεταξύ πρώτου και δεύτερου βαθμού αυτοδιοίκησης;

Άμεση και επιτακτική προβάλει η ανάγκη να υπάρξει ένας μεστός προγραμματικός, αναπτυξιακός σχεδιασμός κυβέρνησης και αυτοδιοίκησης και των δύο βαθμών, για τη σταδιακή ανάταξη των επικίνδυνων πλέον εστιών στη δυτική Αττική, που «φιλοξενεί» επί σειρά ετών τα καζάνια στο Πέραμα, την Ψυτάλλεια και τη ΔΕΗ στο Κερατσίνι, τις φυλακές στον Κορυδαλλό, τους πυλώνες της ΔΕΗ στην Αγία Βαρβάρα και στον Κορυδαλλό, ενώ οι πολίτες αυτών των δήμων, συνεχίζουν να παραμένουν απροστάτευτοι απέναντι στις πλημμύρες και τους σεισμούς, παλεύοντας με την ανεργία και την φτώχεια τους.

Αυτό όμως, απαιτεί πραγματική, ανυποχώρητη και αγωνιστική πολιτική βούληση, τουλάχιστον από την πλευρά της αυτοδιοίκησης. Ιδού η Ρόδος και αρχή άνδρα και γυναίκα δείκνυσι.

Η πολιτική ζωή της χώρας όλων των επιπέδων δεν έχει ανάγκη από ισορροπιστές και ακροβάτες, αλλά από στυλοβάτες και διαρκώς μαχητές.


Δεν υπάρχουν σχόλια :

Recent Posts Widget

ΝΙΚΑΙΑ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ