Γράφει η Στέλλα Ταφλαμπά
Για αυτή τη γυναίκα με τις τόσες περγαμηνές που δεν της αξίζει να την προσδιορίσει ένας αδίστακτος βιαστής και δολοφόνος….
Το πρόσφατο έγκλημα στην Κρήτη μας έχει συγκλονίσει για την αγριότητά του και είναι σίγουρο ότι σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει αυτό το μαρτυρικό τέλος, με τόσο πόνο και εξευτελισμό.
Όμως δεν θέλω να σταθώ στις λεπτομέρειες αυτού του πρωτοφανούς σε αγριότητα εγκλήματος….Θα σταθώ στο ότι κανένας δεν έχει δικαίωμα να μας προσδιορίσει, να πει τον τελευταίο λόγο για εμάς.
Αυτή η γυναίκα υπήρξε λαμπρό παράδειγμα επιστήμονα, για αυτό άλλωστε βρισκόταν στη χώρα μας. Για αυτό και οφείλουμε ως έναν ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη της να μην τη θυμόμαστε απλώς σαν ένα πεταμένο πτώμα, αλλά να τη θυμόμαστε για όλα αυτά που ήταν, για όλα αυτά που το ευρύ κοινό μάθαμε μετά το θάνατό της ότι είχε επιτύχει.
Μπορεί να μην κατάφερε να κερδίσει τον αγώνα για τη ζωή της, άλλωστε δεν έπαιζε επί ίσοις όροις με τον αποφασισμένο δολοφόνο της, αλλά της αξίζει να κερδίσει τον αγώνα για την ταυτότητά της.
Αυτό δεν έχει δικαίωμα να της το πάρει κανείς….
Ήταν η Suzzane Eaton, Αμερικανίδα, καθηγήτρια μοριακής βιολογίας, βραβευμένη το 2006 με το WICB Junior and Senior Awards για τη συμμετοχή των γυναικών στην κυτταρική βιολογία, παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου