
Συνεχίζοντας την πορεία μας και πολύ κοντά στις Ρωμαϊκές θέρμες, βρίσκουμε το αρχαίο κάστρο της
Πλευρώνας, που είναι πλέον γνωστό και ως κάστρο της Κυρά-Ρήνης.
Το κάστρο βρίσκεται στις παρυφές του Αράκυνθου, Βορειοδυτικά δηλαδή του Μεσολογγίου και σε προνομιακή θέση από άποψης πανοραμικής θέας… Από την εθνική οδό ανεβαίνουμε στον αρχαιολογικό χώρο και σίγουρα θα αποζημιωθούμε από αυτά που θα δούμε!!!
Στο αρχαίο κάστρο της Πλευρώνας είναι ορατά τα ερείπια των Κυκλώπειων τειχών, από τα οποία ένα μέρος είναι Μυκηναϊκό. Εντυπωσιακό σε μέγεθος είναι το αρχαίο θέατρο της Πλευρώνας, με το σκηνικό οικοδόμημα να εφάπτεται στην εσωτερική πλευρά του τείχους της πόλης.
Ο πύργος του τείχους που βρίσκεται στο σημείο αυτό, αποτελούσε τον βοηθητικό χώρο της σκηνής και των παρασκηνίων και θα χρησίμευε ως αποδυτήρια των ηθοποιών
Το προσκήνιο του θεάτρου, ήταν διώροφο και στην ισόγεια πρόσοψη
έφερε έξι ημικίονες, οι οποίοι δημιουργούσαν θύρα στο κέντρο και έξι ανοίγματα
δεξιά και αριστερά για την τοποθέτηση ζωγραφικών πινάκων (σκηνογραφία). Οι
πάροδοι του θεάτρου, πλάτους 2,40 μ., ορίζονται στα ανατολικά από τους
αναλημματικούς τοίχους του κοίλου και στα δυτικά από τους τοίχους των
παρασκηνίων.
Στην διαδρομή μας βρίσκουμε το χωριό Μάστρου , εδώ βλέπουμε ότι σώζεται ο ναός του Αγίου Ιωάννη της Επισκοπής που είναι ένα μνημείο του 8ου αιώνα μ.Χ , ο οποίος είναι κτισμένος πάνω στο κεντρικό κλίτος μιας μεγάλης τρίκλιτης παλαιοχριστιανικής Βασιλικής . Ο ναός ήταν η έδρα του Επισκόπου Αχελώου και κάτω από την άμεση προστασία του Δεσποτάτου της Ηπείρου.
Τα τελευταία χρόνια βρέθηκε σχετική επιγραφή που πιστοποιεί τη σχέση του μνημείου με την οικογένεια των Κομνηνοδουκάδων και χρονολογεί τις τοιχογραφίες στην εποχή αυτή.
Στην Κατοχή, μόλις περάσουμε την μεταλλική γέφυρα της, στο μεγάλο
πλάτανο στρίβουμε δεξιά για να βρεθούμε στον μικρό λόφο και στην πλατεία του χωριού και στον πύργο της κυρά
Βασιλικής .
Κάτω από τον πύργο βρίσκεται και η εκκλησία του χωριού, ο Άγιος Δημήτριος. Ο σημερινός ναός βρίσκεται στην θέση του παλιού ναού. Σε μια πλάκα υπάρχει μια χρονολογία 25-3-1849. Ο σημερινός ναός κτίστηκε το 1945-50 είναι τρίκλιτη σταυροειδής βασιλική με μήκος 22 μέτρα , πλάτος 4 μέτρα και ύψος 18 μέτρα.
Η κατασκευή του πύργου πρέπει να έγινε
μετά το πέρασμα των φράγκων στα τέλη 13ου αρχές 14ου αιώνα. Η θέα από τον πύργο είναι εκπληκτική, βλέπουμε τον Αχελώο που
διασχίζει τη Κατοχή και τον καταπράσινο κάμπο …
Εδώ ακόμη βρίσκεται και το ερειπωμένο σήμερα, αρχοντικό σπίτι
του Γουλιμή που χτίστηκε εδώ και
πλέον από 200 χρόνια. Πρώτος ιδιοκτήτης ήταν ο άρχοντας από την Αλεξάνδρεια με
το όνομα Γουλιμής. Το αρχοντικό κατέχει την μια πλευρά του κεντρικού λόφου της
Κατοχής, που άρχιζε από την επάνω πλατεία και κατέληγε στις όχθες του ποταμού
Αχελώου. Ο χώρος του αρχοντικού είχε έκταση 10 στρέμματα και είχε ολόγυρα υψηλό
μαντρότοιχο.
Oι Οινιάδες (ή Τρικαρδόκαστρο) είναι ένας από τους πιο
εντυπωσιακούς αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας και βρίσκεται στα δυτικά του
χωριού της Κατοχής.
Το θέατρο έχει 2.000
θέσεις με τα δύο τρίτα των κερκίδων του να είναι λαξευμένα σε συμπαγή βράχο,
αποτέλεσμα της μεγάλης υπομονής των τεχνιτών.
Το αρχαίο καρνάγιο υπήρξε το μέρος όπου έσερναν τα πλοία έξω στη στεριά για να τα επιδιορθώσουν.
Στο πάνω μέρος βρίσκεται και η οχύρωση του λιμανιού και του ναυπηγείου.
Στο Λεσίνι βρίσκεται ο Βυζαντινός ναός που είναι αφιερωμένος στα
Εισόδια της Θεοτόκου. Η κατασκευή του άρχισε στα χρόνια των Δεσποτών της
Ηπείρου και με βάση τα τυπολογικά, μορφολογικά και διακοσμητικά στοιχεία του
υποστηρίζεται πως χτίστηκε στα τέλη του 13ου αιώνα.
Στον κάμπο του Λεσινίου εκεί που στην αρχαιότητα ήταν και η λίμνη Κυνία, βρίσκουμε και την μονή της Παναγίας της Λεσινιώτισας.
Η εκκλησία της Παναγίας της Λεσινιώτισας είναι του 13ου αιώνα μ.Χ , είναι Βασιλικού ρυθμού και διαιρείται σε ιερό, κυρίως ναό και νάρθηκα. Έχει ένα αρκετά μεγάλο προαύλιο και κτίσματα.
Επιστρέφοντας από την εκκλησία της Παναγίας της Λεσινιώτισας μπορούμε να στρίψουμε αριστερά και μέσα από μια ήσυχη και απολαυστική διαδρομή να βρεθούμε στο Βαλτί.
Αφήνουμε τις εκβολές του Αχελώου, εκεί που για μια ακόμη φορά η φύση
δημιουργεί τις δικές της εικόνες … και
πάμε για τους πρόποδες της Καλιχίτσας .
Μετά από μία σύντομη (χωμάτινη) διαδρομή θα βρεθούμε στην Ιερά
μονή της Παναγίας Φανερωμένης που είναι χτισμένη στο βράχο, στους πρόποδες της
Καλιχίτσας στο Βαλτί .
Συνεχίζοντας τις
αναζητήσεις μας στο Λεσίνι , βρίσκουμε και το δάσος Φράξου που καλύπτει περίπου 600 στρέμματα κι έχει κηρυχθεί μνημείο της Φύσης.
Αυτό το μοναδικό δάσος είναι ένα μικρό μέρος του τεράστιου
παραποτάμιου δάσους,
Το δάσος αυτό είναι ιδιαίτερα σπάνιο καθώς είναι μία από τις λίγες περιοχές που δεν έχουν μεταβληθεί
από εκτεταμένη υλοτομία. Η βλάστηση της είναι σπάνια στα Βαλκάνια, ενώ παράλληλα φιλοξενεί πλούσια
άγρια ζωή.
O υγροβιότοπος του Mεσολογγίου - Aιτωλικού, μαζί με το Δέλτα του Aχελώου και του Eύηνου (Φίδαρη), είναι ένας απ' τους μεγαλύτερους βιότοπους της Mεσογείου και ο επισκέπτης που το γνωρίζει μαγεύεται…!
Το Δέλτα του Αχελώου είναι εκεί όπου σμίγει ο Αχελώος με το Ιόνιο Πέλαγο, εκεί που η φύση σκαλίζει ξανά και ξανά τις ξεχωριστές εικόνες.
Τα χιλιόμετρα περνούν και φτάνουμε στον Αστακό. Η πόλη είναι χτισμένη στον μυχό του ομώνυμου κόλπου με αρκετά αξιοθέατα, κατάφυτα τοπία, μοναστήρια και ιστορικούς
χώρους.
Παλιότερα ο Αστακός ήταν σημαντικό
κέντρο εξαγωγής βελανιδιού λόγω του
γειτονικού βελανιδόδασους του Ξηρομέρου.
Αφήνουμε τον Αστακό της θάλασσας και της ομορφιάς.. και αρχίζουμε την ανάβαση στο Ξηρόμερο.
Συνεχίζεται ….το
οδοιπορικό με το 7ον μέρος…..
*Βαγγέλης Δούτσιος
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ 1 ΜΕΡΟΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ 2 ΜΕΡΟΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ 3 ΜΕΡΟΣ


Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου