Κοινωνία ώρα ΜΗΔΕΝ...

Είμαι ο “TheGodfather” και θα δραστηριοποιούμαι ιδιαίτερα σε καθημερινά προβλήματα του πολίτη του Κερατσινίου.Θα κάνω μια μικρή εισαγωγή με λέξεις που ίσως έχουμε ξεχάσει την έννοια τους και την σημασία τους.

Κοινωνία: Οργανωμένο σύνολο ανθρώπων που συνδέονται με κοινούς δεσμούς και συμβιώνουν σε κοινό τόπο και χρόνο .

Σεβασμός, μία λέξη που χρησιμοποιούμε, μία έννοια που όλο και πιο συχνά αγνοείται. Σεβασμός στον συνάνθρωπό μας, σεβασμός στην κοινωνία, σεβασμός στην εκκλησία, σεβασμός στις παραδόσεις, σεβασμός στα ήθη και στα έθιμα, σεβασμός στις αρχές και τους νόμους, σεβασμός στο περιβάλλον, σεβασμός στον εαυτό μας. Χωρίς σεβασμό δεν μπορεί να υπάρξει αξιοπρέπεια, εμπιστοσύνη και πάνω απ’ όλα ανθρωπιά.

Ποιοι όμως είναι οι κοινοί μας δεσμοί; Ποια είναι τα κοινά που μοιραζόμαστε; O εγωκεντρισμός και ο υλισμός; Ή μήπως είναι ο υπερκαταναλωτισμός που συναντάμε πια καθημερινά; Με δικαιολογία τον αναγκαίο “εκδημοκρατισμό” και την “κοινωνική δικαιοσύνη” τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα χωρίς αίσθηση του μέτρου και φτάνοντας για μία ακόμη φορά στα άκρα, καταφέραμε να τα ισοπεδώσουμε όλα. Όλα εκτός από τα γνωστά σε όλους κεκτημένα, τα οποία δεν τολμήσαμε να πειράξουμε. Αποτέλεσμα, να ζούμε σε μία κοινωνία που βρίσκεται στην παρακμή. Nα ζούμε σε μία εποχή κατά την οποία αδιαμφισβήτητα οι αξίες και οι αρχές περνούν κρίση. Σε μία εποχή που κυριαρχεί το εύκολο, το γρήγορο χρήμα και όχι μόνο.

Πιστεύω ως δήμος μπορούμε να διατηρήσουμε και να υπερασπιστούμε στην πράξη τις δικές μας αρχές και αξίες και να ανεβάσουμε το βιοτικό μας επίπεδο στην πόλη που ζούμε και αγαπάμε.

Θέλω να κατηγορήσω όλους εμάς που έχουμε την κακή νοοτροπία του γνωστού «διπλοπαρκαρίσματος» σε κεντρικούς δρόμους της πόλης μας με αποτέλεσμα την δημιουργία μποτιλιαρίσματος που στην ουσία δεν έχει τέτοιο πρόβλημα η πόλη μας, καθημερινά παραδείγματα η Πέτρου Ράλλη, η Λ. Δημοκρατίας, η Γρ. Λαμπράκη (απευθύνομαι σε δρόμους που σε ένα ή δυο δρόμους πιο πέρα βρίσκουμε εύκολα χώρο στάθμευσης).

Θέλω να κατηγορήσω όλους αυτούς που παρκάρουν στις διαβάσεις για τα αναπηρικά καροτσάκια. Το λιγότερο που μπορώ να πω για αυτούς είναι: ντροπή! Καθημερινό παράδειγμα η Τσαλδάρη, που ενώ είναι ένας σύγχρονος πεζοδρόμος, τον έχουμε καταντήσει μη εξυπηρετικό και μη λειτουργικό για τον ανάπηρο μέχρι και την μητέρα που πάει βόλτα με το καροτσάκι το μωρό της.

Σκουπίδια στον δρόμο και πέταμα μικρών αντικειμένων από το παράθυρο του αυτοκινήτου εν αγνοία ότι εδώ σε αυτές τις γειτονιές θα παίξει και θα περπατήσει το παιδί μας, όπου έχουμε 2-4 κάδους σε κάθε στενό.

Βόλτα το σκύλο μας χωρίς να μαζεύουμε τις ακαθαρσίες του.

Παρκάρισμα σε δρόμους και στενά που έχει διέλευση λεωφορείου με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία εκατοντάδων συμπολιτών μας.

Υ.Γ. Δεν αντέχουμε άλλο τις δικαιολογίες ότι δεν γίνονται κινήσεις ούτε από τη δημοτική αρχή ούτε από τις κυβερνήσεις τόσα χρόνια! Ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας! Δεν γίνεται να ζω στην ίδια πόλη και να βρίσκω ΠΑΝΤΑ να παρκάρω ένα με δυο στενά πιο πέρα από τις δουλειές μου και μερικοί να παρκάρουν όπου τους έρθει δημιουργώντας εμπόδια στους συμπολίτες τους χρησιμοποιώντας την δικαιολογία ότι δεν βρήκαν να σταθμεύσουν, ενώ δεν έχουν μπει καν στη διαδικασία της εύρεσης στάθμευσης.

ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΜΑΣ

Η ΑΡΧΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ!!!!