Είναι κάποια games που ό,τι και να γίνει σου είναι αδιάφορα. Χωρίς να είναι απαραίτητα κακά παιχνίδια. Κάποια άλλα πάλι, χιλιοδιαφημισμένα, καταλήγουν τόσο ανιαρά κι ανυπόφορα που απορείς με τους τύπους που τα δημιούργησαν. Είναι όμως και κάποια games που με το που μαθαίνεις γι’ αυτά σε συνεπαίρνουν και σε αφοπλίζουν…χωρίς καν να τα ‘χεις δει.
Frenzy
Ως “παλιός” gamer είναι λογικό να έχω μεγαλώσει και “γαλουχηθεί” με games που ανήκουν στην κατηγορία των “adventures”. Είναι γνωστό πως οι αυθεντικές εκείνες “περιπέτειες” (χωρίς το “action” στον τίτλο κατηγορίας) ήταν αυτές που “περπάτησαν” και ώθησαν το gaming στα πρώτα του ασταθή βήματα…και το οδήγησαν στο 2011…
Επίσης πάλι, ως παλιός gamer δυσανασχετώ με την ένδεια “adventure” τίτλων εδώ και πολλά-πολλά χρόνια. Η άτεγκτη “φρενίτιδα” της “εξέλιξης” και στο gaming έχει περιθωριοποιήσει και κυριολεκτικά εξαφανίσει κατηγορίες παιχνιδιών, τόσο που στην τελική αναρωτιέμαι αν η προαιώνια έννοια της “ύβρις” θα γυρίσει “μπούμερανγκ” στον χώρο. Διάολε, κάποια λιγοστά “adventure” διαμαντάκια που βγαίνουν κατά καιρούς αποτελούν ένα επιβεβαιωτικό “casual” μοιρολόι στον κανόνα.
Καταλαβαίνετε λοιπόν την χαρά μου όταν ακούω για κυκλοφορίες παιχνιδιών όπως το L.A. Noire!
Notorious
Είναι αλήθεια πως το game μας έρχεται με την υπογραφή της περιβόητης Rockstar.
Είναι αλήθεια πως το παλμαρέ των τίτλων της είναι απερίγραπτα εμπορικά hits.
Είναι αλήθεια πως η εμπορικότητα στον χώρο συνήθως υπερνικάει την ποιότητα.
Είναι αλήθεια πως οι εν λόγω developers μας δίνουν και ποιότητα.
Είναι αλήθεια όμως, πως κάτι παρόμοιο με το “L.A. Noire” δεν νομίζω να μας έχει ξαναδωθεί.
Rear Window
Το “L.A. Noire” μας έρχεται όχι απ’ την πίσω πόρτα, αλλά απ’ το “πίσω παράθυρο”. Συνακόλουθος με τους παραπάνω ειρμούς μου τονίζω πως σε μια εποχή λουσμένη από τη λάμψη “Πρώτων Προσώπων (F.P.S.)” το συγκεκριμένο game έρχεται απ’ το παρασκήνιο να μας θυμίσει ξανά (σύμφωνα με τις προοπτικές του) γιατί αγαπήσαμε το gaming από πολύ μικροί. Έρχεται από το “backround” γιατί και μόνο τον τίτλο του να αναλύσουμε θα δούμε πως σαφέστατα υποδηλώνει μια ποιότητα “Film Noir(e)” και νοσταλγίας ενός ξεχασμένου (και στον κινηματογράφο) “setting”. Σαν τα “F.P.S.” έτσι και τα “Mπαμ-μπουμ Blockbusters” του Χόλυγουντ τείνουν να καταπιούν τα πάντα στο διάβα τους.
Psycho ή Το ζοφερό χαμόγελο του Joker
Η “Μαύρη Ντάλια” είναι το μεταθανάτιο παρατσούκλι που απέκτησε η σερβιτόρα Elizabeth Short, όταν την βρήκαν κυριολεκτικά κομμένη στη μέση σ’ ένα πάρκο του Λος Άντζελες στις 15 Φεβρουαρίου του 1947. Η 23χρονη ήταν το θύμα ενός φρικτού φόνου που παραμένει ανεξιχνίαστος μέχρι και σήμερα. Και σα να μην έφτανε το μέγεθος της παράνοιας του δολοφόνου, αποτυπωμένο στο στεγνό από αίμα κορμί της, της άφησε για έξτρα “ενθύμιο” στον άλλο κόσμο ένα “Σκοτσέζικο χαμόγελο”: το στόμα της ήταν πετσοκομμένο απ’ τις δυο του άκρες μέχρι τ’ αυτιά…
To Catch a Game
Σ’ αυτόν τον “κόσμο” καλούμαστε να βυθιστούμε. Ως “setting” το “άρτι” μεταπολεμικό Λος Άντζελες. Απ’ τις φωτογραφίες που κυκλοφορούν και μόνο εύκολα οσμίζεται κανείς το άρωμα μιας ιδιαίτερης και αισθαντικής εποχής, αλλά κι ενός κόσμου που βιαζόταν να ξεχάσει τον “Μεγάλο Πόλεμο”…μόδα, ντίβες, χλιδή, jazz, διαφθορά, οργανωμένο έγκλημα, φόνοι κι ένας αδιάφθορος ήρωας, ο Cole Phelps, που μόλις ξεμπέρδεψε με τον πραγματικό Πόλεμο και ξεκινά να μπερδεύεται με μικρές αστυνομικές μάχες.
Κι εγώ από πολύ μικρός ήθελα να ντυθώ κάποια στιγμή ντετέκτιβ!
To παιχνίδι όμως μόλις ξεκίνησε.
Shadow of a Doubt
Μην σας μπαίνουν ιδέες σχετικές με “GTA”…ούτε καν “Red Dead”…ο κόσμος του παιχνιδιού είναι μεν ανοιχτός και τεράστιος, αλλά καμμία σχέση.
Το όλο concept αφορά έναν αστυνομικό που, όπως και στην πραγματικότητα, ξεκινά την καριέρα του από κάτω (τροχονόμος) για να φτάσει πάνω (ντετέκτιβ). Η πλοκή αφορά σε εγκλήματα μικρά και μεγάλα αναλόγως του βαθμού μας…από τρακαρίσματα ως “serial killer” φόνους.
Το καλύτερο είναι πως όλα βασίζονται σε πραγματικά εγκλήματα της εποχής κι αυτό δίνει μια άλλη αύρα στο game.
Στην προσπάθειά μας να βγούμε νικητές απέναντι στον χρόνο και τους γρίφους μέσα απ’ τα στοιχεία που ανακαλύπτουμε, εξιχνιάζοντας κάποιο έγκλημα κάθε φορά, θα έχουμε αρωγό ένα εκπληκτικό feature: τις ανακρίσεις.
Το παιχνίδι είναι πολύ δουλεμένο πάνω στην καταγραφή “emotions/facial expressions” ώστε η εμπειρία να είναι το δυνατόν αληθοφανής. Ανακρίνετε έναν ύποπτο κι αυτός “σκάει χαμόγελο”, “σφίγγει τα χείλη”, “στρέφει αλλού το βλέμμα”, “ζαρώνει το πρόσωπο”…αποφασίστε: λέει αλήθεια ή ψέμματα ;…τικ-τοκ…τικ-τοκ…
…κι όταν αποφασίσετε θα το παίξετε “καλός” ή “κακός μπάτσος”…τικ-τοκ…τικ-τοκ…
Dial “M” for Murder
Όπως και στην πραγματικότητα το λάθος απ’ το σωστό τα χωρίζει μια τρίχα ή μια απόφαση. Πάρτε την κατάλληλη και κερδίστε εύσημα και σεβασμό…πάρτε την λάθος και κερδίστε κατσάδα, κοροϊδία ή θάνατο!
Κι οι αποφάσεις, να ξέρετε, δεν είναι μόνο “γραφειοκρατικού” τύπου. Υπάρχουν στιγμές που θα πρέπει να κυνηγήσετε έναν ύποπτο. Να γρονθοκοπήσετε έναν κακοποιό. Να πατήσετε το γκάζι για προλάβετε καταστάσεις. Υπάρχουν στιγμές που θα πρέπει να “μιλήσει” το περίστροφο…με το ρολόι στο ίδιο αγωνιώδες “τικ-τοκ”.
Rope…και τι παραπάνω να προ-γράψω για το παιχνίδι: ό,τι ξέρετε ξέρω! Όμως τα στοιχεία που με κάνουν να το περιμένω “με το δάχτυλο στο…χειριστήριο” είναι αυτή η αύρα που αποπνέει, η φινέτσα, ο ρομαντισμός, η νοσταλγία…κι ο ιδρώτας της αγωνίας ή αν θέλετε το χτυποκάρδι του υποψήφιου θύματος που έχει κρυφτεί στην ντουλάπα και κοιτάζει απ’ τη σχισμή τον δολοφόνο να περπατάει βασανιστικά αργά στην κρεβατοκάμαρα…
Το “Los Angeles Noire” το περιμένω πως και πως ως ένα μοντέρνο “adventure”. Το έχω αγαπήσει από τώρα. Και το θέλω πολύ, για όλους τους παραπάνω λόγους αλλά και γιατί με “βουτάει” σ’ έναν κόσμο βγαλμένο από “thriller”-Χιτσκοκικά σκηνικά, χρωματισμένα με πραγματικές φονικές παλέτες. Με φαντάζομαι ήδη λογικά επίμονο και αφόρητα νομοταγή “Jimmy Stewart” σ’ ένα νέο “Vertigo” , φτιαγμένο μόνο για μένα…με τη θηλιά της κρίσιμης απόφασης περασμένη γύρω απ’ το dualshock μου.
Κι ας έχει κι αυτό το “action” κολλημένο πλάι στον τίτλο κατηγορίας.
Ξεσκονίζω ήδη την “ρεμπούμπλικά” μου για να την φορέσω στις 20 του Μάη…
Υ.Γ.: Προτείνω, αν δεν το έχετε κάνει, να δείτε όσες μπορείτε απ’ τις ταινίες των παραπάνω τίτλων. Κάντε το και ως προεργασία που θα συνεχιστεί με το game.
Πηγή: PS3 World.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου