Έγινε ξαφνικά το νούμερο ένα κουτσομπολιό των Καννών. Μια ταινία που προβάλλεται στην «Αγορά του Φιλμ» - εκτός δηλαδή όλων των επισήμων και ανεπισήμων προγραμμάτων- συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των δημοσιογράφων, οι οποίοι αφήνουν τις σοβαρές τους δουλειές αναζητώντας την αλήθεια για τον θάνατο της «Πριγκίπισσας του Λαού».
Και η ταινία αρχίζει ως εξής: «Τον Οκτώβριο του 1993 μια γυναίκα έστειλε γράμμα σε κάποιο φίλο της εκφράζοντας τον φόβο ότι ο σύζυγός της σχεδιάζει να την δολοφονήσει σκηνοθετώντας ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. Τέσσερα χρόνια αργότερα, η ίδια και ο εραστής της σκοτώθηκαν μέσα σε ένα αυτοκίνητο. Τα ονόματά τους: Ντόντι Αλ Φαγέντ και Νταϊνα Σπένσερ.»
«Αν όμως»- ισχυρίζεται ο Βρετανός ηθοποιός και τηλεοπτικός παρουσιαστής Κιθ Άλεν που σκηνοθέτησε το ντοκιμαντέρ «Unlawful Killing»- «η γυναίκα αυτή ονομαζόταν Σμιθ» (σα να λέμε Παπαδοπούλου) «τότε ο σύζυγός της θα είχε προσαχθεί άμεσα στην δικαιοσύνη και θα είχε ίσως κατηγορηθεί για ηθική αυτουργία σε δολοφονία». Κι όπως ξέρουμε ούτε ο Κάρολος ούτε άλλο μέλος της βασιλικής οικογένειας δεν κλήθηκε ποτέ από κανένα δικαστήριο.
Ο Άλεν όμως είναι αρκετά έξυπνος για να μην πέσει στην παγίδα της συγγραφής μιας ακόμη «θεωρίας συνωμοσίας» και καταφεύγοντας συχνά στο χιούμορ δηλώνει ξεκάθαρα ότι «ακόμη κι αν το ατύχημα δεν ήταν αποτέλεσμα συνομωσίας, εξυπηρέτησε τέλεια την βασιλική οικογένεια. Για φανταστείτε δηλαδή» συνεχίζει «τι θα γινόταν αν η Νταϊάνα έμενε έγκυος; Ο Πρίγκιπας Γουίλιαμ θα είχε ένα ετεροθαλή αδελφό κι ένα πατριό Αραβα; Και τι ακριβώς βασιλικό τίτλο θα είχε η πρώην πριγκίπισσα που θα ήταν πια παντρεμένη με Μουσουλμάνο;»
Το σίγουρο λοιπόν είναι ότι η συνομωσία εξυφάνθηκε μετά το ατύχημα. Στο κουκούλωμα ακόμη και της παραμικρής υποψίας που θα μπορούσε να βαρύνει τον Βρετανικό Θρόνο.
Και σ' αυτό το σημείο, σύμφωνα πάντα με το ντοκιμαντέρ του Αλεν, καθοριστικό ρόλο έπαιξε ο Πρίγκιπας Φίλιππος, σύζυγος της Ελισάβετ και πεθερός της Νταϊάνα - ένας σατανικός και μάλλον χαμηλής νοημοσύνης άνθρωπος ο οποίος, ας μην ξεχνάμε, ήταν μέλος της ελληνικής βασιλικής οικογένειας, γεννημένος στην Κέρκυρα και εγγονός του Γεωργίου Α' της Ελλάδας. Εδώ παρουσιάζεται και ως φιλοναζιστής.
Το αντιβασιλικό μένος του Αλεν πάντως είναι το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας, καθώς ο Οίκος του Ουίνδσορ παρουσιάζεται ως μια παρέα μαφιόζων («μαφιόζους με τιάρες» τους ονομάζει) που ακολουθούν τους νόμους της «ομερτά» και δεν διστάζουν να βγάλουν από την μέση όποιον τους ενοχλεί. Και προφανώς η Νταϊάνα τους ενοχλούσε. «Ηταν η μόνη» ισχυρίζεται «η οποία θα μπορούσε να αμφισβητήσει και να απειλήσει σοβαρά τον θεσμό της βασιλείας» τον οποίο θεωρεί επιβλαβέστατο για την Βρετανία, αφού, όπως λέει «η χώρα δεν είναι δημοκρατική, αλλά μοναρχική».
Οφείλω να ομολογήσω πάντως ότι εγώ έπληξα φριχτά με την ταινία.
Κακοφτιαγμένη και χωρίς το παραμικρό κινηματογραφικό ενδιαφέρον, έμοιαζε παράταιρη εδώ, ριγμένη άτσαλα στην μέση μιας κινηματογραφικής γιορτής- η οποία ωστόσο δεν αρνείται και τα μικρά αθώα και κουτσομπολίστικα σκουπίδια, αφού ξέρει πάντα να τα εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο τρόπο.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου