Τελικά, όσο ζεις, μαθαίνεις. Σοφή κουβέντα.
Ήξερα για φιλοξενία σε σπίτι, για φιλοξενία σε εξοχικό, αλλά φιλοξενία σε τάφο ούτε που είχα φανταστεί ότι θα μπορούσε να υφίσταται. Και όμως υπάρχει!
Για την ακρίβεια, στην περίπτωση των οικογενειακών τάφων εκτός από τον δικαιούχο έχουν δικαίωμα να θαφτούν κάποια πρόσωπα που συνδέονται με τον δικαιούχο και πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με τον ΑΝ 582/1968 ο/η σύζυγος, οι κατιόντες αυτού π.χ. παιδιά, εγγόνια, οι ανιόντες του π.χ. γονείς και τα αδέλφιά του εφόσον δεν έχουν δική τους οικογένεια.
Για όλους τους άλλους συγγενείς εξ αίματος ή εξ αγχιστείας ή ακόμα για πρόσωπα μη συγγενικά με τον δικαιούχο επιτρέπεται η τριετής ταφή στον οικογενειακό τάφο με το αζημίωτο βέβαια (καταβολή δικαιώματος κηδείας και χρήσης οικογενειακού τάφου). Η βασική προϋπόθεση για να μπορέσουν να θαφτούν αυτά τα πρόσωπα είναι η έγγραφη συγκατάθεση του δικαιούχου, η οποία αλλιώς ονομάζεται και "δήλωση φιλοξενίας".
Έτσι λειτουργεί και το Νεκροταφείο της Ανάστασης, που βρίσκεται στην περιοχή μας, στο οποίο πλέον δεν γίνονται νέοι ενταφιασμοί και υπάρχουν μόνο οικογενειακοί τάφοι.
Μάλιστα, δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο σε οικογένειες που υπάρχει οικογενειακός τάφος να μαλώνουν οι συγγενείς μεταξύ τους ποιος θα ταφεί σε αυτόν.
Μα είναι δυνατόν να αναζητάς φιλοξενία σε ... τάφο; Μακριά από εμάς!
Συμβουλή μου: Αναζητήστε φιλοξενία σε κανένα ωραίο εξοχικού φίλου σας, για να περάσετε καλά και ας αφήσουμε τα μακάβρια με τις ''φιλοξενίες τρίτου τύπου''!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου