Κάτι τρέχει στο λιμάνι

Όλη η Αθήνα δίνει ραντεβού με τα φέρι στο λιμάνι, αλλά σε βασικά ζητήματα πειραιώτικης γεωγραφίας δεν είναι λίγοι εκείνοι που παίρνουν κάτω από τη βάση. Ώρα να ανεβούν οι επιδόσεις. Ο Πειραιάς πλέει στο δικό του στιλ^ από την Καστέλα και το Μικρολίμανο μέχρι το Πέραμα ή τη Δραπετσώνα, το ημερολόγιο καταστρώματος έχει πολλές εγγραφές που αξίζει να ανακαλύψει κάποιος.

Οι περισσότεροι τον Πειραιά τον έχουμε στο νου μας σε... μόνιμη κίνηση – από τα φανάρια του busy κέντρου μέχρι το φουλ αυτοκινήτου, βαλίτσας κι επιβατικής κίνησης λιμάνι. Αν όμως πατήσεις το pause τη σωστή στιγμή, η σπιντάτη εικόνα αλλάζει. Γίνεται καρτποσταλική ρομαντζάδα ανάμεσα στα δαντελωτά μπαλκόνια, τα ακροκέραμα και τα ξύλινα παραθυρόφυλλα του λόφου της Καστέλας, απέναντι από τα φωτάκια της ακτογραμμής και το γαλάζιο του Σαρωνικού. Ή σκαρφαλωμένο στα ψηλά μεσημέρι σε κάποια από τις οικογενειακές ταβέρνες του Προφήτη Ηλία. Γίνεται χαλαρωτικό πρώτο τραπέζι θάλασσα –έχεις την αίσθηση ότι αν απλώσεις το χέρι θα πιάσεις τις αραγμένες ψαρόβαρκες– στα αλλεπάλληλα ντεκ του δημοφιλέστατου Μικρολίμανου. Γίνεται promenade σύρριζα στα βράχια στην Ακτή Θεμιστοκλέους ή ουζάκι με μεζέ και… λαϊκή φιλοσοφία στα σπαρμένα γύρω από το Χατζηκυριάκειο θαλασσινά ταβερνάκια. Παίζει σε πολλές κλίμακες ο Πειραιάς. Δίπλα στα σκάφη αναψυχής και τα κατάρτια των ιστιοπλοϊκών έχει μια κοσμοπολίτικη πλευρά. δίπλα στα λουσμένα στο νυχτερινό φωτισμό containers της Nαυπηγοεπισκευαστικής Zώνης στο Πέραμα το σκηνικό βγάζει μια τελείως διαφορετική, πιο άγρια, σχεδόν σκοτεινή γοητεία. Είναι σχετικά δύσκολο να του βάλεις ετικέτα: τα παράλια, ανακαινισμένα νεοκλασικά, οι εργατικές πολυκατοικίες, τα ξεχασμένα στο χρόνο και κρυμμένα κάτω από τις ναυτιλιακές εταιρείες προσφυγικά του Ξαβέρη – όλα είναι Πειραιάς. Και χωράει από μπακαλοταβέρνες μέχρι εστιατόρια δημιουργικής κουζίνας, από παραδοσιακούς καφενέδες μέχρι μοδάτες καφετέριες, από κλασικά ροκάδικα με φανατικούς μεταμεσονύκτιους θαμώνες –μερικά από τα οποία μετράνε ουκ ολίγες δεκαετίες ιστορίας– μέχρι ελληνάδικα και mainstream clubs στις αποθήκες πίσω από την Ακτή Κονδύλη. ακόμη και μια πρόσφατη μικρή πιάτσα, που λειτουργεί ως εναλλακτικό αντίβαρο, σε ένα backstreet της Μαρίνας Ζέας. Έχει και live – τελευταία μπήκε και στο συναυλιακό χάρτη. Απροσποίητο, μη στιλιζαρισμένο και αρκετά μαξιμαλιστικό το mix, έχει επιλογές για όλους. Ακόμη και για τους φίλους των μεγάλων ταχυτήτων. Για τη Θεμιστόκλεια Πίστα διεξαγωγής αγώνων Formula 1 στον Δήμο Δραπετσώνας φαίνεται να έχει ανάψει πράσινο φως...

Στο σχετικό αφιέρωμα κάνουμε έξι γευστικές στάσεις σε κάποια από τα πιο ιδιαίτερα και δυνατά spots του Πειραιά. Ή αλλιώς focus σε έξι πολύ καλούς λόγους για να κατέβεις στο λιμάνι!


http://www.athinorama.gr/