Το βλέμμα του στις τραγικές συνθήκες της
ανεργίας που βιώνει το Πέραμα, την
εργατούπολη που φιλοξενούσε μερικά
από τα πιο πολυσύχναστα ελληνικά ναυπηγεία, στρέφει το Associated Press
με ρεπορτάζ του που δημοσιεύθηκε στο εβδομαδιαίο περιοδικό Bloomberg.
Υπενθυμίζοντας
ότι η Ελλάδα είναι μια ναυτική χώρα με έναν από τους μεγαλύτερους
ναυτιλιακούς κλάδους στον κόσμο και το Πέραμα γνωστό από τη ναυμαχία της
Σαλαμίνας, η ανταπόκριση αναφέρει ότι παλιότερα “οι μισθοί ήταν καλοί
και υπήρχαν άφθονες θέσεις εργασίας”.
Όμως,
κατά την τελευταία τέσσερα χρόνια, όλα αυτά άλλαξαν, καθώς η χώρα
βιώνει μια κρίση που συγκρίνεται με τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του
1930. Περίπου το 70% της τοπικής ναυτιλιακής δραστηριότητας, έχει
κλείσει, η ανεργία φτάνει το 45%, ενώ περίπου το 95% των πρώην
εργαζομένων των ναυπηγείων είναι άνεργοι και οι περισσότεροι λένε, πως
μόνο η χορήγηση κρατικών ενισχύσεων μπορεί να σώσει την πόλη των 30.000
κατοίκων.
“Δυστυχώς, συνδέσαμε την
ζωή μας με τα ναυπηγεία. Έτσι, όταν νέκρωσαν η πόλη μας έχασε τη ζωή
της», δηλώνει ο Δήμαρχος Παντελής Ζουμπούλης, που ήταν ένας από τους
5.000 εργαζόμενους στα ναυπηγεία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του
1970. Τώρα, “αυτοί είναι είναι 20 ή 30”, προσθέτει.
Τα
προβλήματα στο Πέραμα ξεκίνησαν ένα χρόνο πριν την υπογραφή του
μνημονίου με την τρόικα το 2010, όταν η παγκόσμια οικονομική ύφεση
έπληξε τις ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες. Οι πλοιοκτήτες όμως -οι
οποίοι απολαμβάνουν γενναιόδωρες φορολογικές ελαφρύνσεις- ανέκαμψαν
αρκετά γρήγορα, αφού πήραν τα πλοία τους προς την Τουρκία και την Κίνα,
που έχουν χαμηλότερο κόστος και ισχυρή κρατική υποστήριξη. Λίγες
επιχειρήσεις είναι ακόμα ζωντανές, ανάμεσα τους αυτές που πραγματοποιούν
επισκευές σε σκάφη αναψυχής για διεθνείς πελάτες.
Ο
39χρονος πρώην ναυτικός Κωνσταντίνος Σάπκας, έβγαζε κάποτε 4,000 ευρώ
το μήνα στα καράβια, ενώ τώρα περνά τις νύχτες του ψάχνοντας μέσα στα
σκουπίδια του Περάματος για παλιοσίδερα, βγάζοντας μέχρι και δύο ευρώ
την ημέρα, αναφέρει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα. Περίπου 3.500 άνθρωποι
χρησιμοποιούν την δωρεάν κλινική που στήθηκε εκεί από τους Γιατρούς του
Κόσμου, αφού οι περισσότεροι κάτοικοι δεν έχουν καμία κρατική
υγειονομική περίθαλψη.
Ποιός φταίει;
“Με
τον δικό μας τρόπο διώξαμε τους πλοιοκτήτες”, δηλώνει ο Νίκος
Παλαιούδης, στον οποίο ανήκουν τα ναυπηγεία Nafsi Shipyards, τα τέταρτα
μεγαλύτερα της χώρας. Θεωρεί ότι η ευθύνη για τη μη ανταγωνιστικότητα
της οικονομίας βαραίνει την κυβέρνηση, τις επιχειρήσεις αλλά και τα
συνδικάτα, αφού το κόστος εργασίας είναι περίπου 30 ευρώ την ώρα, σε
σύγκριση με 5 ευρώ που είναι στη γειτονική Τουρκία.
Ο
Παλαιούδης κάνει έκκληση για κυβερνητική στήριξη με τη μορφή κινήτρων
και συνέχισης των αποκρατικοποιήσεων, ενώ προτείνει να φροντίσει το
κράτος να επαναλειτουργήσουν τα κοντινά ναυπηγεία Σκαραμαγκά.
Από
την μεριά του ο συνδικαλιστής Άκης Αντωνίου, ο οποίος ταξίδεψε ως την
Κίνα το περασμένο έτος για να βρει περιστασιακή εργασία, θεωρεί ότι
“αυτό που λείπει είναι η πολιτική βούληση”.
«Οι
εργάτες είναι εξειδικευμένοι, τα εργαλεία είναι εδώ», είπε. «Το
παράδοξο είναι ότι ζούμε σε μια χώρα που έχει μια τεράστια ζήτηση για
πλοία. Δεν είμαστε στην Ελβετία που δεν έχει θάλασσα», καταλήγει.
......................................................................................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου