Επανεμφάνιση των οργανωμένων ομάδων ρατσιστικής βίας, ειδικά στο Κερατσίνι και στο Πέραμα, μετά από τρίμηνη ανάπαυλα που σημειώθηκε μετά τη δολοφονία Φύσσα,
επισημαίνει η βοηθός συντονίστρια του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας Ελένη Τάκου κατά την παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης του Δικτύου για το 2013, όπου υπογραμμίζεται η προώθηση καθεστώτος ατιμωρησίας, η ανυπαρξία προστασίας του θύματος και του αυτόπτη μάρτυρα και η αυξανόμενη ανοχή - αδιαφορία της κοινωνίας.
"Η σημαντική μείωση των κρουσμάτων ρατσιστικών επιθέσεων σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα του 2013, πέραν της θετικής διάστασης που φέρει, έρχεται προς επίρρωση των δεδομένων του Δικτύου για την ύπαρξη ταγμάτων εφόδου, για τα οποία η ελληνική πολιτεία άργησε δυστυχώς πολύ να λάβει μέτρα" σημείωσε ο Κ. Παπαϊώαννου, ενώ κατήγγειλε ότι "στην κατεύθυνση της ανοχής ή και συγκάλυψης κινείται και η πρόσφατη νομοθετική πρωτοβουλία (σ.σ.: τροπολογία Μπαλτάκου), που αποσκοπεί στη θεσμική θωράκιση της ατιμωρησίας κρατικών οργάνων και στον εκφοβισμό των θυμάτων βίας με ρατσιστικό κίνητρο".
320 θύματα σε 166 κρούσματα ρατσιστικής βίας
Για το 2013 το Δίκτυο κατέγραψε, μέσω συνεντεύξεων με τα θύματα, 166 περιστατικά ρατσιστικής βίας με τουλάχιστον 320 θύματα: τα 143 περιστατικά αφορούν μετανάστες ή πρόσφυγες, ενώ τα υπόλοιπα 22 ήταν κατά ΛΟΑΤ ατόμων και ένα εναντίον υπερασπίστριας ανθρωπίνων δικαιωμάτων (συνηγόρου θυμάτων). Ο αριθμός των θυμάτων παρουσιάζεται ιδιαίτερα αυξημένος μετά το περιστατικό της Νέας Μανωλάδας, όπου καταγράφηκαν 155 θύματα εργασιακής εκμετάλλευσης με ρατσιστικό κίνητρο, κατά των οποίων πυροβόλησαν οι επιστάτες και τραυμάτισαν 35 από αυτά.
«Τα ποιοτικά στοιχεία σχετικά με τη φύση των επιθέσεων που προκύπτουν από την καταγραφή των περιστατικών καταδεικνύουν τη συνέχιση του modus operandi των οργανωμένων ομάδων ρατσιστικής βίας εντός του 2013: τα θύματα αναφέρουν τη χρήση όπλων κατά τη διάρκεια των επιθέσεων, όπως ρόπαλα, σιδηρολοστοί, πτυσσόμενα κλομπ, σπρέι, αλυσίδες, σιδηρογροθιές, μαχαίρια και σπασμένα μπουκάλια, χρήση μεγαλόσωμων σκύλων» αναφέρει η έκθεση, ενώ για το τρίμηνο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα το Δίκτυο Καταγραφής κατέγραψε 18 περιστατικά ρατσιστικής βίας.
Επίσης το Δίκτυο αναφέρεται και σε τουλάχιστον 20 καταγεγραμμένα περιστατικά εγκλημάτων μίσους «μεικτού κινήτρου». Πρόκειται δηλαδή για περιστατικά που "αφορούν είτε ρατσιστική επίθεση εκπορευόμενη από και σε συνδυασμό με εργασιακή εκμετάλλευση (με πιο εμβληματική την περίπτωση της Νέας Μανωλάδας) είτε άσκηση ρατσιστικής βίας ακολουθούμενη από αφαίρεση περιουσιακών στοιχείων (κινητών τηλεφώνων, χρημάτων ή/και νομιμοποιητικών εγγράφων διαμονής). Τα περιστατικά αυτά αποτελούν κατεξοχήν ρατσιστικά εγκλήματα, καθώς το θύμα στοχοποιείται και η αξιόποινη πράξη καθίσταται δυνατή ακριβώς λόγω της 'διαφορετικότητάς' του. Η 'διαφορετικότητα' του θύματος είναι σε αυτά τα περιστατικά, όχι απλώς το κοινό αλλά το καθοριστικό στοιχείο των περιστατικών".
Αστυνομική βία και αυθαίρετες προσαγωγές
Η ανησυχητική, όπως τη χαρακτήρισαν, αύξηση των περιστατικών βίας από ενστόλους μετρά, σύμφωνα με την καταγραφή του Δικτύου, 44 περιστατικά βίας από τα οποία τα 23 συνέβησαν σε χώρους κράτησης και 12 από αυτά αφορούν τις αυθαίρετες προσαγωγές τρανς γυναικών κατά την περίοδο Ιουνίου - Ιουλίου στην Θεσσαλονίκη. Σε αυτές τις περιπτώσεις είχαμε μάλιστα την επίσης αυθαίρετη κράτηση της δικηγόρου των θυμάτων ενώ κατά τη χθεσινή συνέντευξη τύπου ο Τζανέτος Αντύπας, πρόεδρος του Δ.Σ. της Praksis, κατήγγειλε λεκτικές επιθέσεις από τους άνδρες των ΜΑΤ που φρουρούσαν τη Βίλα Αμαλία -κάποια από τα γραφεία της ΜΚΟ είναι απέναντι- προς εθελοντές και συνεργάτες της Praksis, "γιατί είναι αυτοί που βοηθούν πρόσφυγες και μετανάστες".
Φόβος, μετατραυματικό στρες και έλλειψη εμπιστοσύνης στις αρχές
Τα θύματα από την άλλη, όπως τόνισε ο Γιουνούς Μοχαμαντί, πρόεδρος του Ελληνικού Φόρουμ Προσφύγων, εξακολουθούν και μετά την επίθεση και την επούλωση των πληγών, να βιώνουν τον φόβο, μετατραυματικό στρες, ενώ ανέφερε πως σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις το θύμα απέκτησε μανία καταδιώξεως και χρειάστηκε η ψυχιατρική παρακολούθηση του ενός.
"Αν μου επιτεθούν, δεν θα με βοηθήσει κανείς" σκέφτονται μετανάστες και πρόσφυγες που την ίδια ώρα ελλείψει νομοθετημένης προστασίας δεν καταγγέλλουν επιθέσεις μην έχοντας εμπιστοσύνη σε δικαστικές - αστυνομικές αρχές αλλά και φοβούμενοι πιθανή σύλληψή τους σε περίπτωση που δεν έχουν όλα τα απαιτούμενα έγγραφα.http://www.avgi.gr