Τέσσερα καταστήματα του κέντρου, τα οποία άνοιξαν τις πόρτες τους πριν από το 1940, έζησαν από πρώτο χέρι ιστορικά γεγονότα και κοινωνικές αλλαγές από κοντά.
Σίγουρα οι περισσότεροι έχετε σταθεί ή έχετε καταθέσει τον οβολό σας σε κάποιο από αυτά.
Ένα από τα παλαιότερα αθηναϊκά μαγαζιά βρίσκεται το μνημείο του στιλ - το κατάστημα με τα πιο αρχοντικά ρούχα - του Ευτύχιου Αλεξανδράκη. «Αυτός ο οίκος ιδρύθηκε το 1860 από κάποιον Καριοφύλλη. Ο πατέρας μου εργαζόταν εδώ από το 1890. Του πούλησε ο Καριοφύλλης την επιχείρηση γύρω στο 1907 και έκτοτε πέρασε στην οικογένειά μας», περιγράφει ο κύριος Αλεξανδράκης μιλώντας στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία.
«Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν πελάτης μας. Δεν ερχόταν ο ίδιος, αλλά οι ανθυπασπιστές του. Ο πατέρας μου ήταν παλαιός βενιζελικός, την εποχή του 1909. Επίσης πελάτης μας ήταν ο Σοφοκλής Βενιζέλος, ο οποίος ερχόταν ο ίδιος. Ο Αλέξανδρος Διομήδης, διοικητής της Εθνικής Τράπεζας. Η Κυβέλη και οι κόρες της, η Κοτοπούλη, η Κατερίνα Ανδρεάδη, ο Ανδρεάδης, ο διοικητής της Εμπορικής Τράπεζας», περιγράφει ο ιδιοκτήτης.
(Αλεξανδράκης, Ερμού 27)
Στο Brazilian έπινε καφέ πριν ακόμα γίνει νομπελίστας, ο Ελύτης, ο Αργυράκης, ο οποίος πήγαινε στο Απότσου για μεζέδες και οι Τσαρούχης Σαχτούρης, Μόραλης, Εγγονόπουλος, Βασιλικός, Γκάτσος, Εμπειρίκος, Γκάτσος, Βαλαωρίτης, Σινόπουλος.
Στις αρχές του 20ου αιώνα ήρθε στην Ελλάδα ο Ευάγγελος Σαραβάνος. Καταγόταν από την Κάρυστο της Εύβοιας και είχε ζήσει χρόνια στη Βραζιλία, όπου εξελίχθηκε σε αυθεντία το καφέ. Η εμπειρία του αυτή ώθησε τη βραζιλιάνικη κυβέρνηση να του δώσει το χρίσμα για τη διάδοση του καφέ στη Μέση Ανατολή αρχικά, ενώ ασχολήθηκε καταστήματα με το όνομα Brazilian σε Κάιρο και Αλεξάνδρεια, πριν τα πουλήσει όλα και επιστρέψει στην Ελλάδα ανοίγοντας δύο καταστήματα. Το Πατάρι και το καφέ Brazil στη στοά Καλλιγά.
(Brazilian Βαλαωρίτου 10)
«Ο Κρίνος το νέον ζαχαροπλαστείον και γαλακτοπωλείον επί της οδού Αιόλου 173, με όλα τα εκλεκτά Αθηναϊκά, Πολίτικα και Ανατολίτικα είδη της ζαχαροπλαστικής ανοίγει αύριον Πέμπτην 20 και ώρα 4.30 μ.μ.», έγραφε η αγγελία στην εφημερίδα «Εστία», με ημερομηνία 19 Μαρτίου 1924.
«Η ιστορία του Κρίνου γυρνάει πίσω στο 1855» λέει ο υπεύθυνος του καταστήματος, Γιώργος Φριλίγκος. «Τότε που στην Αιόλου χτίστηκε το πρώτο φαρμακείο της Αθήνας, από το φαρμακοποιό Σταμάτη Κρίνο. Το 1923 ο Μηνάς Κασιμάτης, με καταγωγή από την Πόλη, αγοράζει το κτίριο και ο Κρίνος μετατρέπεται στο μεγαλύτερο ζαχαροπλαστείο των Αθηνών».
(Κρίνος, Αιόλου 87)
Το Μπαχάρ άνοιξε το 1940 και από τα 1976 πέρασε στα χέρια του υιού Μανωλέσσου, Ματθαίου. «Παλαιότερα έρχονταν και ψώνιζαν οικογενειακώς, ο μπαμπάς με τη μαμά, ο πεθερός με τη νύφη, η πεθερά με το γαμπρό ή τη νύφη αντίστοιχα, οι γονείς με τα παιδιά τους. Έρχονταν με το πάνινο τσαντάκι, μετά αρχίσαμε τα διχτάκια, μετά προχωρήσαμε σε λιγότερα πράγματα, άρχισε ο κακός χαμός με τις νάϋλον τσάντες, μέχρι που ξεκίνησαν οι πελάτες να απαιτούν μια καλύτερη συσκευασία», θυμάται η Μαρία, η οποία είναι 25 χρόνια στο μαγαζί.
«Θυμάμαι από τον πατέρα μου, που πουλούσαμε σύρμα κουζίνας και το τυλίγαμε σε εφημερίδα. Από ένα σημείο και μετά δεν διανοούσουν να τυλίξεις οτιδήποτε σε εφημερίδα. Ούτε καν παντρεμένος δεν ήταν ο πατέρας μου όταν άνοιξε το μαγαζί και έφτασα να έχω εγώ εγγόνια» συμπληρώνει η Μαρία.
(Μπαχάρ, Ευριπίδου 31)
......................................................................................................................................................................
Σίγουρα οι περισσότεροι έχετε σταθεί ή έχετε καταθέσει τον οβολό σας σε κάποιο από αυτά.
Ένα από τα παλαιότερα αθηναϊκά μαγαζιά βρίσκεται το μνημείο του στιλ - το κατάστημα με τα πιο αρχοντικά ρούχα - του Ευτύχιου Αλεξανδράκη. «Αυτός ο οίκος ιδρύθηκε το 1860 από κάποιον Καριοφύλλη. Ο πατέρας μου εργαζόταν εδώ από το 1890. Του πούλησε ο Καριοφύλλης την επιχείρηση γύρω στο 1907 και έκτοτε πέρασε στην οικογένειά μας», περιγράφει ο κύριος Αλεξανδράκης μιλώντας στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία.
«Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν πελάτης μας. Δεν ερχόταν ο ίδιος, αλλά οι ανθυπασπιστές του. Ο πατέρας μου ήταν παλαιός βενιζελικός, την εποχή του 1909. Επίσης πελάτης μας ήταν ο Σοφοκλής Βενιζέλος, ο οποίος ερχόταν ο ίδιος. Ο Αλέξανδρος Διομήδης, διοικητής της Εθνικής Τράπεζας. Η Κυβέλη και οι κόρες της, η Κοτοπούλη, η Κατερίνα Ανδρεάδη, ο Ανδρεάδης, ο διοικητής της Εμπορικής Τράπεζας», περιγράφει ο ιδιοκτήτης.
(Αλεξανδράκης, Ερμού 27)
Στο Brazilian έπινε καφέ πριν ακόμα γίνει νομπελίστας, ο Ελύτης, ο Αργυράκης, ο οποίος πήγαινε στο Απότσου για μεζέδες και οι Τσαρούχης Σαχτούρης, Μόραλης, Εγγονόπουλος, Βασιλικός, Γκάτσος, Εμπειρίκος, Γκάτσος, Βαλαωρίτης, Σινόπουλος.
Στις αρχές του 20ου αιώνα ήρθε στην Ελλάδα ο Ευάγγελος Σαραβάνος. Καταγόταν από την Κάρυστο της Εύβοιας και είχε ζήσει χρόνια στη Βραζιλία, όπου εξελίχθηκε σε αυθεντία το καφέ. Η εμπειρία του αυτή ώθησε τη βραζιλιάνικη κυβέρνηση να του δώσει το χρίσμα για τη διάδοση του καφέ στη Μέση Ανατολή αρχικά, ενώ ασχολήθηκε καταστήματα με το όνομα Brazilian σε Κάιρο και Αλεξάνδρεια, πριν τα πουλήσει όλα και επιστρέψει στην Ελλάδα ανοίγοντας δύο καταστήματα. Το Πατάρι και το καφέ Brazil στη στοά Καλλιγά.
(Brazilian Βαλαωρίτου 10)
«Ο Κρίνος το νέον ζαχαροπλαστείον και γαλακτοπωλείον επί της οδού Αιόλου 173, με όλα τα εκλεκτά Αθηναϊκά, Πολίτικα και Ανατολίτικα είδη της ζαχαροπλαστικής ανοίγει αύριον Πέμπτην 20 και ώρα 4.30 μ.μ.», έγραφε η αγγελία στην εφημερίδα «Εστία», με ημερομηνία 19 Μαρτίου 1924.
«Η ιστορία του Κρίνου γυρνάει πίσω στο 1855» λέει ο υπεύθυνος του καταστήματος, Γιώργος Φριλίγκος. «Τότε που στην Αιόλου χτίστηκε το πρώτο φαρμακείο της Αθήνας, από το φαρμακοποιό Σταμάτη Κρίνο. Το 1923 ο Μηνάς Κασιμάτης, με καταγωγή από την Πόλη, αγοράζει το κτίριο και ο Κρίνος μετατρέπεται στο μεγαλύτερο ζαχαροπλαστείο των Αθηνών».
(Κρίνος, Αιόλου 87)
Το Μπαχάρ άνοιξε το 1940 και από τα 1976 πέρασε στα χέρια του υιού Μανωλέσσου, Ματθαίου. «Παλαιότερα έρχονταν και ψώνιζαν οικογενειακώς, ο μπαμπάς με τη μαμά, ο πεθερός με τη νύφη, η πεθερά με το γαμπρό ή τη νύφη αντίστοιχα, οι γονείς με τα παιδιά τους. Έρχονταν με το πάνινο τσαντάκι, μετά αρχίσαμε τα διχτάκια, μετά προχωρήσαμε σε λιγότερα πράγματα, άρχισε ο κακός χαμός με τις νάϋλον τσάντες, μέχρι που ξεκίνησαν οι πελάτες να απαιτούν μια καλύτερη συσκευασία», θυμάται η Μαρία, η οποία είναι 25 χρόνια στο μαγαζί.
«Θυμάμαι από τον πατέρα μου, που πουλούσαμε σύρμα κουζίνας και το τυλίγαμε σε εφημερίδα. Από ένα σημείο και μετά δεν διανοούσουν να τυλίξεις οτιδήποτε σε εφημερίδα. Ούτε καν παντρεμένος δεν ήταν ο πατέρας μου όταν άνοιξε το μαγαζί και έφτασα να έχω εγώ εγγόνια» συμπληρώνει η Μαρία.
(Μπαχάρ, Ευριπίδου 31)
......................................................................................................................................................................
Στείλτε μας τη φωτογραφία , το video ή το μήνυμα σου για να καταγγείλεις
και να δείξεις αυτό που θέλεις. Όλοι μαζί μπορούμε να έχουμε το
Κερατσίνι που θέλουμε!
Επικοινωνία με το KERATSINIVOICE:
Email: keratsinivoice@gmail.com
Email: keratsinivoice@gmail.com
Κάντε like το keratsinivoice στο facebook
Follow us στο twitter
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου